Nun tien xacíu manifestase pola oficialidá pa dexar que sigan gobernando Asturies partíos sucursalistes que nun la quien reconocer y que lleven décades reprimiéndola
Ayeri miles d’asturianes y asturianos de toles edaes, profesiones y condición social manifestémosmos peles cais d’Uviéu desixendo la oficialidá de la nuesa llingua. Un añu más. Esi manifestamientu ye necesariu, imprescindible, honrosu pa los participantes y pal país. Pero Asturies cuerre un pelligru evidente: acabar perdiendo la notoria y xustificá credibilidá pública que tien comu pueblu con llingua propia, amenorgá y primía.
Treslladémosmos a África. Supongamos un país de población prieto, que lleva vindicando dende siempres l’acabu l’esclavismu. Sigamos suponiendo que, elleición tres elleición, nesi país la población prieto siempres vota partíos racistes puros o collaboracionistes col racismu. Y que, siendo asina, la población prieto lleva décades sometío a gobiernos racistes qu’ella mesma coloca nel poder colos sos votos. ¿Cómu analizaría la comunidá internacional esta peculiar situación? ¿Qué diríemos les asturianes y asturianos si ca añu se mos piden amueses de solidaridá pa con esi país d’África? En serio, camentemos nesti suponer.
Treslladando talu exemplu a la rialidá sociopolítica d’Asturies, lo primero ye señalar que somos un país con una llingua propia, amenorgá y primía. Pero, darréu, ye imposible nun señalar que tamién somos un pueblu que lleva décades poniendo´l gobiernu’l nuesu destín en manes de quienes nunca quinxeron reconocemos el drechu democráticu a la oficialidá del asturianu y, a vegaes, tamién nes d’aquellos que collaboren sistemáticamente colos represores llingüísticos.
Nun vamos entrar nes razones poles qu’eso asocede. Habrá quien lleve a esa xente al gobiernu por tradición, por confianza mal entendía, por engañu, por mieu, por intereses confesables o inconfesables, por inercia, por inorancia, por debilidá…
Pero sí tenemos qu’indicar qu’esi camín lleva, necesariamente, a la perda credibilidá. Asturies ta yá a la vera mesmo d’esi riesgu ciertu. Tantes décades permitiendo que la gobiernen grupos organizaos y mandaos dende Madrid, grupos pa los que la nuesa identidá hestórica, cultural y llingüística nun tien dengún valor, grupos que curien namái los sos intereses de poder y económicos, grupos que prometen siempres oficialidá pero nun la dan enxamás, grupos que mienten de mou sistemáticu ensin que se-yos tenga’n cuenta…
Nel futuru tendremos que siguir saliendo a la cai a lluchar pola oficialidá. Pero igual lo vamos facer arrodiaos per tolos llaos del mundiu d’un ambiente d’incredulidá, de desafeición, de desinterés, de falta d’empatía y solidaridá activa…
Sólo hai una solución pa nun cayer nesi grave riesgu. Amás, tamos a tiempu d’ello, nos caberos momentos d’esti tiempu, pero sí. La solución ye que les asturianes y asturianos decidamos convertir el manifestamientu pola oficialidá d’esti sábadu, 6 de mayu de 2023, nun puntu d’inflesión.
Pa ello, nel tableru de xuegu de la rialidá, la xente asturiano tien de saltar de la casiella del 6 de mayu a la del 28 mayu. D’oca n’oca y votamos porque mos toca…
Del mesmu mou que los pueblos prietos nun voten gobiernos racistes, la xente asturiano nun pue collaborar col so votu a la conformación d’un nueu gobiernu antiasturianu.
Ye mester que caún, arreblagando perriba les razones que fasta anguañu lu pudieron condicionar, tenga’l determín, el compromisu, l’atrevencia, la dinidá de comprometese nes urnes con opciones que garanticen dafechu l’autorrespetu comu pueblu y comu clas, asina comu la reconocencia d’unos drechos democráticos básicos, comu ye la oficialidá (xunto con otros comu la participación ciudadana rial, el repartu la riqueza, les condiciones de vida dignes que permiten nun emigrar, etc.).
Poro, el 28 mayu, el Pueblu Asturianu tien la obligación moral d’asegurar la so sobrevivencia torgando que la Xunta Xeneral torne ser un mercáu d’intereses ayenos a los que tenemos comu asturianos y trabayaores. Tien la obligación ética d’amosar que llucha pol so futuru nun entregándose a quienes sólo aseguren la perdurabilidá de la casta. Y pa ello tien de convertir la Xunta Xeneral nun conceyu abiertu a la cai, nun conceyu asturianu y democráticu. Ye’l tiempu. Ye la ocasión.
